Dom: murowany, dwukondygnacyjny z garażem; powierzchnia 197 m2.
Ściany zewnętrzne:
- Murowane, trójwarstwowe.
- Część nośna - z bloczków silikatowych o grubości 30 cm.
- Ocieplenie - z wełny skalnej (12 cm).
- Warstwa elewacyjna - z cegły klinkierowej.
- Wykończenie ścian od strony wnętrza - tynk cementowo-wapienny i okładzina z cegły.
Decyzja: Specjalnie pojechaliśmy z Warszawy do Konina, żeby obejrzeć dom (zrealizowano go po raz pierwszy), który zamierzaliśmy zbudować według tego samego gotowego projektu. Na miejscu upewniliśmy się, że jest idealny. Urzekła nas prosta i proporcjonalna bryła, której główną dekoracją są elewacje z klinkieru i okna. Autorzy projektu zaplanowali trójwarstwowe przegrody zewnętrzne i postanowiliśmy tego nie zmieniać, choć m.in. sprawdziliśmy, czy zastosowanie okładziny z klinkieru nie byłoby znacząco tańsze od pełnej cegły klinkierowej (podobny koszt).
Kiedy przeczytaliśmy o licznych walorach bloczków silikatowych, też je zostawiliśmy, gdyż m.in. świetnie akumulują ciepło (bo mają dużą gęstość i ciężar), cechuje je wysoka wytrzymałość, izolacyjność akustyczna i odporność ogniowa, wytwarza się je z naturalnych materiałów. Przełknęliśmy ich wysoką cenę, podobnie jak cegły klinkierowej - stwierdziliśmy, że skoro budujemy dom docelowy, to najbardziej liczy się jakość materiałów i wygląd bryły.
Wizja lokalna w Koninie utwierdziła nas w zamiarze zakupu tego konkretnego modelu klinkieru - wskazano go w projekcie budynku, jasna nowoczesna kolorystyka na żywo efektowniej się prezentowała, w porównaniu z tradycyjną, ceglastą. Właściciele oglądanego domu dali nam kontakt do murarzy.
Wznoszenie ścian zewnętrznych - rady i przestrogi:
- Poprosiliśmy murarzy, aby cieniowane cegły klinkierowe odwracali na zewnątrz bokiem w szarej kolorystyce (przeciwległy miał powierzchnię bardziej czerwoną). Wykazali się dużą wprawą w pracy z drobnymi elementami i wyrobieniem fug między nimi. Nie grzebali się - niektórzy inwestorzy obawiają się, że potrwa to wieki - u nas uwinęli się w ciągu miesiąca. W fasadzie i warstwie konstrukcyjnej z silikatu (wcześniej inna ekipa ułożyła te bloczki na zaprawie klejowej) gęsto umocowali długie stalowe kotwy, podtrzymując nimi płyty wełny skalnej. Dzięki kotwom, trzy warstwy muru są dobrze scalone, ale są wentylowane (w przestrzeni między murowanymi elementami, oprócz wełny, pozostawili przerwę powietrzną o szerokości 3 cm i uformowali otwory wentylacyjne). Po każdej dniówce starannie okrywali folią nieukończone fragmenty przegród, chroniąc materiały przed zamoknięciem. Na końcu zaimpregnowali klinkier według wskazań producenta. Do utworzenia nadproży użyli systemowych kształtek.
- Nasze ściany akumulują ciepło w zimie, w lecie chronią od gorąca. W silikacie łatwo drąży się bruzdy na instalacje i otwory pod szafki. Natomiast fasada z klinkieru jest piękna i bezobsługowa, nie widać na niej kurzu (znika on pod wpływem wiatru i deszczu). Nie żałujemy sporych pieniędzy wyłożonych na te przegrody - woleliśmy zwiększyć kredyt i zaoszczędzić na innych elementach budynku (np. ciepłe aluminiowe okna zamówiliśmy w małej firmie, w markowej były o wiele droższe). Radzimy ściśle trzymać się projektu i nie zmieniać proporcji bryły (podwyższając np. ścianki kolankowe), albo kolorystyki cegły klinkierowej.
Koszty budowy ścian i dachu:
- Stan surowy, z więźbą dachową i deskowaniem (bez dachówki i blachy) 155 000 zł.
- Wełna skalna 9000 zł + cegła klinkierowa 29 000 zł + jej ułożenie 27 000 zł + cement, kotwy, impregnaty - razem ściany zewnętrzne ok. 80 000 zł.
Redaktor: Lilianna Jampolska
Na zdjęciu otwierającym: Warstwę fasadową tworzy cegła klinkierowa.
Zdaniem naszych Czytelników
Gość Joanna
16 Dec 2021, 08:12
Naprawdę piekny!